Mε αφορμή τα 14 χρόνια του Downtown η Μαρία Σολωμού θυμάται:
1995: «Ήμουν στον κόσμο μου, δεν ήξερα τι θα έκανα στη ζωή μου. Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν, ένα party animal ήμουν. Ήταν οι τελευταίες μου έντονες διακοπές, τρελά ξενύχτια, χοροί σε Μύκονο και Σαντορίνη».
1996: «Είμαι ήδη αεροσυνοδός σε μια εταιρία τσάρτερ, ξεκινάω εκπαίδευση στην Ολυμπιακή και ξαφνικά τα παρατάω όλα. Λίγο πριν μπω στην Ολυμπιακή και ξεκινήσω να εργάζομαι κανονικά, τα βρόντηξα όλα και πήγα να κάνω θέατρο».
1997: «Μπήκα στη σχολή του Ίασμου. Άλλαξε η ζωή μου».
1998: «Έκανα την πρώτη μου δουλειά, την ταινία Πίσω Πόρτα. Συνέχισα τις σπουδές μου και, μέχρι το τέλος της σχολής, είχα κάνει άλλες δύο ταινίες, τη Φούσκα και τον Αιώνιο Φοιτητή».
2005: «Γεννήθηκε ο γιος μου, ο Αλέξανδρος. Πριν από τη γέννηση του γιου μου ήμουν ανέμελη, έβγαινα, έκανα ό,τι ήθελα, δούλευα, δεν είχα καμία έγνοια για οτιδήποτε και ξαφνικά όλο αυτό ανατράπηκε. Ξαφνικά, απέκτησα μία πολύ μεγάλη έγνοια, η οποία δεν μου επέτρεπε να πάω για καφέ με τους φίλους μου ή να κάνω οτιδήποτε άλλο και σκεφτόμουν πριν από όλους και από όλα το μωρό».
2008: «Η μετακόμισή μου. Γεννήθηκα στο Κέντρο, εκεί έμενα μια ζωή και από εκεί πήγα στο Χαλάνδρι. Πάντα ήμουν άνθρωπος του Κέντρου, τα είχα συνηθίσει όλα δίπλα μου και ξαφνικά βρέθηκα ανάμεσα στα φυτά. Σε άλλη γειτονιά, δύσκολη προσαρμογή. Σαν να γέρασα, ένα πράγμα. Από το 1995 μέχρι σήμερα είναι σαν να έχουν περάσει σαράντα χρόνια».
yupi